Er hlátur fyrirstaða?

Stundum velti ég þessu fyrir mér  

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 29.1.2009 kl. 23:28]

Skál, gullið mitt!

[Snjólaug A. Sigurfinnsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:30]

Björn, ekki ertu að þjófstarta þorrablótinu á laugardaginn?

[Ólöf Karlsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:37]

Nei hláturinn lengir lífið ,segir einhver veit ekki ,nei það er gott að hlægja,og það er líka holt að gráta stundum

Kveðja að Bjargi  

Umm þorramatur er góður  

[Snjólaug A. Sigurfinnsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:42]

En oftar þykir ómerkilegra að hlæja en gráta.

[Björn Birgisson, 30.1.2009 kl. 00:43]

Á bjargbrúninni grætur enginn. Menn sjá lífið fara hjá  í leifturblossa. Ég brosi, en kann ekki að skammast mín. Ég þjófstarta alltaf - og kemst alltaf upp með það!

[Júlíus Björnsson, 31.1.2009 kl. 06:26]

Það er stutt á milli grátur og hláturs. Það er hægt að gráta af gleði, sem er mesta sælan. Hlátur getur verið fyrirstaða innan um aðra þegar ætlast er til einhvers annars. En hláturleysi getur verið en meiri fyrirstaða.