29.1.2009 | 23:20
Er hlátur fyrirstaða?
Stundum velti ég þessu fyrir mér 
Um bloggið
Bjargfrúin
Efni
RSSBloggvinir
baldher
bumba
bylgjahaf
jonhans
dagnyk
olofk
sissasoffia
saeunn-gella
vallyskulad
Myndaalbúm
Nýjustu myndir
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (21.5.): 6
- Sl. sólarhring: 7
- Sl. viku: 36
- Frá upphafi: 30120
Annað
- Innlit í dag: 6
- Innlit sl. viku: 36
- Gestir í dag: 6
- IP-tölur í dag: 2
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar
Athugasemdir
Skál, gullið mitt!
Björn Birgisson, 29.1.2009 kl. 23:28
Björn, ekki ertu að þjófstarta þorrablótinu á laugardaginn?
Snjólaug A. Sigurfinnsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:30
Nei hláturinn lengir lífið ,segir einhver veit ekki ,nei það er gott að hlægja,og það er líka holt að gráta stundum
Kveðja að Bjargi
Umm þorramatur er góður
Ólöf Karlsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:37
En oftar þykir ómerkilegra að hlæja en gráta.
Snjólaug A. Sigurfinnsdóttir, 29.1.2009 kl. 23:42
Á bjargbrúninni grætur enginn. Menn sjá lífið fara hjá í leifturblossa. Ég brosi, en kann ekki að skammast mín. Ég þjófstarta alltaf - og kemst alltaf upp með það!
Björn Birgisson, 30.1.2009 kl. 00:43
Það er stutt á milli grátur og hláturs. Það er hægt að gráta af gleði, sem er mesta sælan. Hlátur getur verið fyrirstaða innan um aðra þegar ætlast er til einhvers annars. En hláturleysi getur verið en meiri fyrirstaða.
Júlíus Björnsson, 31.1.2009 kl. 06:26
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.